Słownik etymologiczny języka polskiego/marhać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
marhać, ‘trwonić’, rozmarhać, czes. mrhati, u nas poza 16. wiek nie wystąpiło; dla samego h nie musi być jednak pożyczką; od marcha, ‘ścierw’(?).
