Słownik etymologiczny języka polskiego/niecki

niecki; postać pierwotną *nŭg-ty łączą z niem. Nachen (dawne naka), ‘czółno’, boć oboje są tylko ‘korytem’ mniejszem lub większem. [1]

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

niecki, po narzeczach i miecki, jak i u innych Słowian, niecuszki i niecułki (a mylnie nieczułki); prasłowiańska nazwa dla ‘płytkiego korytka’; u innych Słowian (np. na Rusi) z twardą półgłoską: noczwy; zdrobniałe z pierwotnego (niecy) niecwa = nŭsztwy cerkiewne; c z tj lub z kt; dalszy wywód nieznany.





  1. Przypis własny Wikiźródeł Fragment ten pochodzi z Dodatku dołączonego do Słownika.