Słownik etymologiczny języka polskiego/rżeć
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
rżeć, rżać, rżenie, dawniej i rżanie, rżawa, o koniach, łosiach, wielbłądach; cerk. rzati, rżet’, więc nasze ż nie pierwotne; prasłowo; grec. ereugō (e- przedsuwka), łac. rugire; u Serbów chrzati (oni ch przed r nieraz na piśmie wstawiają, chrż = reż, i i.); rus. rżat’, czes. rżáti itd., z takiem niepierwotnem ż, jak u nas.
