Ta strona została uwierzytelniona.
Wieść o tem zwycięstwie była opiewana w poezji nadwornych poetów sonetami, w których porównywano króla z Aleksandrem i Cezarem.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/3/32/Aleksander_Dumas_-_Historja_Dziadka_do_Orzech%C3%B3w_str_95_1.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/f1/Aleksander_Dumas_-_Historja_Dziadka_do_Orzech%C3%B3w_str_95_2.jpg)
Jedynie królowa smutna była i zaniepokojona. Znała panią Myszosławę i wiedziała, że nie omieszka ona zemścić się za śmierć krewnych. W istocie kiedy królowa, pragnąc nagrodzić błąd popełniony, własnemi rękami przyprawiała mężowi potrawkę z wątróbki, którą nadzwyczaj lubił, ukazała się nagle pani Myszosława i rzekła:
— Cała moja rodzina zginęła wymordowana przez twego męża, ale biada ci królowo! Jeżeli ci Pan Bóg