Strona:Biblia Wujka 1840 Vol. I part 2.djvu/265

Ta strona została przepisana.
682
Rozd. XIII.KSIĘGI TOBIASZOWE.Rozd. XIII.

Aniół, ieden z śiedmi którzy stoiémy przed Panem.

16.A gdy to usłyszeli, strwożyli się, y drżąc padli na źiemię na oblicze swoie.

17.Y rzékł im Aniół: Pokóy wam, niebóyćie się.

18.Abowiem gdym był z wami, byłem z woléy Bożéy: tegóż błogosławćie, y śpiéwayćie mu.

19.Zdałemći się poprawdźie z wami ieść y pić: ale ia pokarmu niewidźianego, y napoiu który od ludźi oglądan bydź nie może, używam.

20.A tak czas iest abych się wrócił do tego który mię posłał: a wy błogosławćie Boga, a opowiadayćie wszytkie dźiwy iego.

21.A gdy to wymówił, zniknął z oczu ich, y więcéy go widźiéć nie mogli.

22.Tedy upadszy na oblicze przez trzy godźiny błogosławili Boga: a powstawszy opowiadali wszytkie dźiwy iego.


ROZDZIAŁ XIII.

Słowa Tobiasza starego, któremi chwalił Pana Boya, wszytkie ktemu téz napominaiąc, prorokuie o sławnym mieśćie Jeruzalem.

1.A Starszy Tobiasz otworzywszy usta swe, błogosławił Pana, y rzékł: Wielkiś iest Panie na wieki, y na wszytkie wieki królestwo twoie:

2.Abowiem ty karzesz, y zbawiasz, przywodźisz do piekła, y zaś wywodźisz: y niémasz któryby uszedł ręki twoiéy. Deut. 32. 39. 1. Król. 2. 6.

3.Wyznawayćie Panu synowie Izrael, a w oczach narodów chwalćie go:

4.Abowiem was dla tego rozprószył między narody, które go nieznaią, abyśćie wy opowiadali dźiwy iego, y przywiedli ie do wiadomości, że niémasz inszego Boga wszechmocnego oprócz niogo.

5.Onći nas pokarał dla nieprawośći naszéy: y on nas zbawi dla miłośierdźia swego.

6.Patrzćież tedy co z nami uczynił, a z boiaźnią, y ze drżeniem wyznawayćie mu, a Króla wieków wywyższayćie w uczynkach waszych.

7.A ia w źiemi niewolstwa moiego wyznawać mu będę, że okazał maiestat swóy nad grzésznym ludem.

8.Nawróććie się tedy grzésznicy, a czyńćie sprawiedliwość przed Bogiem, wierząc że uczyni z wami miłośierdźie swoie.

9.A ia y dusza moia będźiem się w nim weselić.

10.Błogosławcie Pana wszyscy wybrani iego: obchodźćie dni wesela, y wyznawayćie mu.

11.Jeruzalem miasto Boże, skarał ćię Pan dla uczynków rąk twoich.

12.Wyznaway Panu w dobrach twoich, a błogosław Boga wieków, żeby zaś zbudował w tobie przybytek swóy, a przyzwał zaś do ćiebie wszytkie więźnie, y żebyś się weseliło na wszytkie wieki wieków.

13.Będziesz się świéćić iasną światłośćią, y wszytkie granice źiemskie będą się tobie kłaniać.

14.Narodowie zdaleka przydą do ćiebie: y dary przynosząc, będą się w tobie kłaniać Panu, a źiemię twoię za poświęcenie mieć będą. Isai. 60. 5.

15.Abowiem imienia wielkiego będą w tobie wzywać.

16.Przeklęći będą którzy by ćię

wzgar-