wą ukryta w puchowe poduszki nie otworzyła oczu na powitanie męża, który też zaniepokojony jej bladością, oddalił się w milczeniu.
Około północy stara piastunka, czuwająca przy dziecku, usłyszała ciche kwakanie za progiem, a gdy drzwi otworzyła, śliczna biała kaczka ze złotym czubkiem weszła do pokoju, zbliżyła się do kołyski i spytała cichym głosem:
— Czy król mój, pan mój powrócił? Ucieszył się czy zasmucił, gdy zamiast kochanej żony znalazł dziedziczkę korony?
— Król smutny w swojej komnacie, jeszcze nic nie wie o stracie — odpowiedziała zdziwiona piastunka.
— A macocha z córką swoją gniewu się jego nie boją?
— Wszyscy śpią już w całym dworze, nikt nie czuwa o tej porze.
— O dziecino moja miła, matka cię dziś nie karmiła, w zimnej wodzie spoczywała, północnej doby czekała, by cię utulić, nieboże, zanim ranne wstaną zorze!
To mówiąc bieluchna kaczka wstrząsnęła piórka śnieżyste, które ją niby obłokiem
Strona:Bracia Grimm - Baśnie (Niewiadomska).djvu/19
Ta strona została uwierzytelniona.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a7/Bracia_Grimm_-_Ba%C5%9Bnie_%28Niewiadomska%29.djvu/page19-1024px-Bracia_Grimm_-_Ba%C5%9Bnie_%28Niewiadomska%29.djvu.jpg)