10. Ten kontrakt i pactum z czartem mieć w wielkim sekrecie, na granicę pewnych czasów przybywać na radę, i co tam uradzą nieodwłocznie wykonać, jak najwięcej do służby czartowskiej zachęcić i pociągnąć.
Wzajemnie też się czart submittuje czarnoksiężnikowi zawsze być na zawołanie jego, intencjom dogadzając na świecie, a po śmierci wiecznie go szczęśliwym uczynić deklaruje się. Toż wszystko czyni czart i tym, co z nim i wyraźnego nie mają pactum, byle człek, do tego mający inklinację, znaków od czarta zwyczajnie proponowanych i pretendowanych chwytał się i trzymał. Tak świnopas jeden, mając sobie zleconą trzodę wieprzów, laskę zatykał koło nich, a sam gdzie chciał odchodził, w lasce mając karteczkę z imieniem S. Błażeja napisaną; żaden zwierz nie tykał wieprzów, bo czart, na ów znak postawiony i taką z świnopasem mający umowę, strzegł trzody jego, jako dociekł tego podróżny tamtędy przechodzący (Nuclens Catecheticus).
Tak czartowska magia, albo z czartami narabiająca mądrość, to tylko może uczynić przez się, co nie przewyższa mocy i dzielności natury: gdyż wiedząc przez naturalną mądrość o sympatji i antypatji natur, a ma też czart, tego wszytkiego magister, potentiam locomotivam mocną i chybką; żelazo, ołów, kamień ma za letkie plewy, gdzie chce je przeniesie; rzeczy ciężkie, lecące na dół, wody impetem płynące, zatrzymać potrafi etc.
Czart cokolwiek myśli i czyni na porażkę i zgubę ludzką moc swą kieruje. Co za społeczność ma mieć światłość wieczna z doczesną? Sama iż przez się doskonała jest, dlatego druga jako podlejsza szwankować musi, której iż czart za Boga ludziom udać nie może, Bogiem gwiazdy i światła niebieskie przez czarnoksiężniki udawa, a przynajmniej z tego się cieszy, żeby one przywiódł, że coś. Boskiego i chwały godnego w sobie mają. A mało na tym mając, jako obojętny zdrajca, co zaleca jednym,
