Strona:Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 22 sierpnia 1944 r. o wojennych świadczeniach rzeczowych — obowiązkowych dostawach mięsa, mleka i siana dla państwa.pdf/2

Ta strona została uwierzytelniona.

towej Rady Narodowej, zwracać odtłuszczone mleko dostawcy.

Art. 8. Dostawy siana ustala się w następującej wysokości:

  tys. ton
Wojew. Lubelskie 37
Białostockie 22
Warszawskie (Pow. prawobrzeżne) 18
Okręg Rzeszowski 29
Wojew. Kieleckie (powiaty wyzwolone)   6
  R azem 112


Siano przyjmuje się suche, zdrowe, normalnej jakości.

Art. 9. Dostawy przypadające na poszczególne powiaty określa Wojewódzka Rada Narodowa. Dla prawobrzeżnej części wojew. warszawskiego oraz dla uwolnionych powiatów wojew. kieleckiego rozdziału dostaw na powiaty dokonuje Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego.

Dostawy przypadające na poszczególne gminy ustala Powiatowa Rada Narodowa. Dostawy przypadające na poszczególne gromady ustala Gminna Rada Narodowa. Podziału dostaw siana dokonuje się podług powierzchni łąk i zasiewów odpowiednich kultur, podziału dostaw mięsa podług ilości pogłowia z uwzględnieniem strat, poniesionych wskutek ostatnich działań wojennych, przyczem zasadniczą wytyczną stanowi dążenie do zachowania, gdzie to tylko jest możliwe, w każdym gospodarstwie conajmniej 1 krowy, (o ile w chwili wydania niniejszego dekretu posiadało ono tylko jedną krowę), oraz zachowania podstawowego materiału rozpłodowego bydła rogatego, nierogatego i obór zarodowych.

Podziału dostaw siana na poszczególne gospodarstwa w gromadzie dokonuje Gromadzka Komisja Dostawowa, wybrana dla podziału dostaw zbóż i kartofli. Ta sama Komisja uzupełniona przez jednego — dwóch przedstawicieli bezrolnych właścicieli bydła i nierogacizny, wybieranych na specjalnym zebraniu w obecności przedstawiciela Gminnej Rady Narodowej — dokonuje podziału mięsa oraz czuwa nad należytym ściąganiem dostaw mleka.

Art. 10. Gospodarstwa, których pogłowie poniosło straty w toku ostatnich działań wojennych, mogą zostać częściowo zwolnione od dostaw mięsa przez Gromadzką Komisję Dostawową. Dostawy, przypadające na te gospodarstwa, zostają rozdzielone na pozostałe gospodarstwa tak, że ogólna suma dostaw z gromady zostaje niezmieniona. Jeśli suma zwolnień przekracza 10% ogólnej sumy dostaw przypadających na gromadę, zwolnienia muszą być zatwierdzone przez Gminną Radę Narodową, w tym wypadku dostawy, przypadające na gromadę, zmniejszą się w odpowiednim stosunku, z uwzględnieniem możliwości dostawowych gromady. Ubytek dostaw, spowodowany tym zmniejszeniem, o ile nie przekracza on 10% ogólnej sumy dostaw, pokrywa sama gmina, rozdzielając dodatkowe dostawy między pozostałe gromady (gminy), z uwzględnieniem strat, poniesionych przez inne gromady tak, że suma dostaw od gminy zostaje nie zmieniona.

Jeżeli ubytek dostaw przekracza 10% ogólnej sumy dostaw od gminy — zwolnienie musi zatwierdzić Powiatowa Rada Narodowa.

Zwolnienia te z uwzględnieniem możliwości dostawowych odnośnej gminy pokrywa powiat, rozdzielając dodatkowo dostawy między pozostałe gminy, z uwzględnieniem strat, poniesionych przez inne gminy, tak, że ogólna suma dostaw od powiatu pozostaje niezmieniona.

O częściowym zmniejszeniu dostaw, przypadających na całe powiaty, decydować może tylko Wojewódzka Rada Narodowa, za zgodą Prezydium Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Wszystkie sprawy, związane z częściowym lub całkowitym zwolnieniem od dostaw, muszą być załatwione nie później niż 30 września 1944 r.

Art. 11. Gospodarstwa zobowiązane do dostaw uskuteczniają je podwodami własnymi do składów i magazynów organizacyj, wyznaczonych dla każdej gminy przez Powiatową Radę Narodową.

Art. 12. Dostawy dokonane przez gospodarstwa bezpośrednio dla Armii Polskiej i Armii Czerwonej zostają zaliczone na poczet obowiązkowych dostaw. Jako dowód wykonania dostaw służą wystawione przez jednostki wojskowe kwity, tak zwane żądania czekowe i obustronne protokóły przyjęcia i odbioru.

Art. 13. Organizacje, przyjmujące z ramienia państwa dostawy przymusowe, płacić będą za mięso, mleko i siano następujące ceny:
a) za bydło rogate pg. następującej tabeli

zł za kg żywej wagi.
Jakość woły krowy i byki cielęta
wyższa od średniej 1.30 1.20 1.25
średnia 1.15 1.05 1.10
niższa od średniej 0.85 0.75 0.80

b) za nierogaciznę:

sztuki słoninowe ponad 150 kg wagi   2.00
mięsne 150   1.95
słoninowe 120 150 kg wagi 1.95
mięsne 120 150 1.85
90 120 1.70
75 90 1.60
60 75 1.25
knury stare   1.55