gu. Teraz połóż prasę na stole, dolną beleczką ku sobie, a grzbietem książki do góry, i, — wziąwszy piłkę w prawą rękę, a lewą przytrzymując prasę, wyrzynaj na grzbiecie rowki, które będą potrzebne do nici i szpagatów. Najprzód wyrzyna się rowki dla nici, miarkując, żeby one wypadły po oberznięciu książki na pół cala od końców grzbietu. Potem wyrzyna się rowki na szpagaty, na jakie półtora cala od obydwóch pierwszych; tych rowków robi się w książce krótkiej dwa, a w bardzo długiej sześć lub siedem. Rowki środkowe powinny być cokolwiek głębsze od końcowych, jednak niezbyt głębokie; głębokość będzie dostateczną, gdy się schowa w nie grube szydło szewckie. Jednem słowem, kartki każdego arkusza powinny mieć grzbieciki poprzerzynane wpoprzek, bo, gdy się później w te miejsca kleju napuści, będą się mocniej trzymały. Zresztą zobacz popsutą książkę oprawną, a wnet się dowiesz, jakich rowków potrzeba.
- ↑
W tekście omyłkowo występują dwa rysunki z numerem 7.
