Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No225 p4 col2.png

Banda rozpierzchła się i nie zacznie działać bez nowego rozkazu... W dodatku musiałem postrzelić paru łotrów, bo słychać było jęki okrutne... Odpowiadam przed panią, za spokój tej nocy... Zamknij pani drzwi za mną i nie gaś światła w swoim pokoju... Połóż obok siebie ten oto rewolwer i użyj go w potrzebie... Nic łatwiejszego w świecie... Patrz pani...
 I szybko a zrozumiale objaśnił sierocie mechanizm rewolwerowy.
 — Czy pani pojęła? — zapytał.
 — Najzupełniej.
 — Jesteśmy zatem w porządku. Teraz idź pani do łóżeczka i zasypiaj spokojnie...
 — Czyż spać podobna? — powtórzyła Walentyna.
 — Czemu nie? Nie jesteśże pani jeszcze spokojną...
 — Nie... niepodobna mi zapanować nad sobą... drżę cała... boję się...
 — Jeżeli tak i jeżeli koniecznem jest, abym uspokoił panią zupełnie, powiem, z czem się wydać nie chciałem...
 — Co takiego, panie?...
 — Będziesz pani oto miała dzisiejszej nocy straż przyboczną u drzwi swoich niby królowa... Strażą tą ja będę... Nie wcześniej, aż o świcie wyniosę się z ogrodzenia... a broń mam przy sobie...
 Walentyna z rozrzewnieniem ręce złożyła:
 — Uczynisz tak; panie Vogel! — zawołała.
 — Stanowczo...
 — Jakże pan dobrym, jakże zacnym jesteś...