Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No229 p3 col1.png

 — Trzeba zatem do Passy powrócić! — przerwała sierota wylękniona — do Passy; gdzie, jak sam powiadasz, szpiegują nas nieustannie! To przeraża mnie okrutnie.
 — Uspokój się, droga Walentyno! — odparł Vogel z uśmiechem. — Raz jeden tylko tam się pokażesz... i to w biały dzień... w chwili ślubu naszego... Będę obok ciebie... Będą nam towarzyszyć świadkowie... Bezpieczna będziesz zupełnie... i nigdy już w życiu obawy żadnej mieć nie będziesz...
 — Proszę Boga, aby cię wysłuchał!
 Po chwili milczenia, Walentyna, powodowana ciekawością iście dziecinną, zapytała nieśmiało:
 — Jak się pobierzemy, to gdzie zamieszkamy?...
 — Nie wiem jeszcze, mój aniołku — odpowiedział kasyer z nowym uśmiechem. — Anim śmiał marzyć o mojem szczęściu, anim śmiał cośkolwiek projektować...
 — Masz przecież mieszkanie przy ulicy Pépinière?... Czytałam adres na bilecie.
 — Tak.
 — A zatem...
 Nie dokończyła.
 — Zamieszkać tam razem?... — dokończył Vogel.
 Panna de Cernay zpąsowiała, jak wiśnia i główką tylko przytaknęła...
 — Nie — odrzekł Herman — mieszkanie to dostateczne dla kawalera i za małe jest i za niegodne dla mojej pani.