Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No246 p5 col2.png

 Furtka, wskazana przez Vogla, rzadko bywała otwieraną.
 Zardzewiałe zawiasy stawiły opór niejaki, ale na chwilę tylko.
 W pięć minut nędznicy znaleźli się obok wynajętego powozu, który przywiózł do Bas-Meudon Angelisa i mniemanego Lorbaca.
 Powóz ten, jak wiemy, stał o dwieście metrów od posiadłości pana Rocha.
 Stangret spał na koźle i nie słyszał ani strzałów, ani dzwonka u bramy.
 Karol zbudził go trąceniem.
 — A... jesteś, obywatelu — rzekł automedon. Wracamy zatem do Paryża?
 — Tak, wracamy.
 — Gdzie mam odwieźć panów?
 — Na róg przedmieścia Montmartre i ulicy Geoffroy-Marie.
 Około północy powóz stanął na miejscu wskazanem.
 W epoce naszego opowiadania, przy ulicy Geoffroy-Marie, znajdował się zakład, używający złej bardzo opinii.
 Długa, ciemna aleja prowadziła do sklepu winnego i jednocześnie jadłodajni, otwartej zwykle noc całą.
 Przy końcu alei były schodki, prowadzące do gabinetów, umeblowanie których składało się z kulawego stolika i starej sofy.
 Karol Laureat wprowadził Vogla do jednego z tych gabinetów, przyczem rozkazał podać znaną zakąskę i dwie butelki Bordeaux.