Strona:Dramaty małżeńskie by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1891 No260 p3 col3.png

 — Mam list co rano... — odpowiedziała Walentyna.
 — I naturalnie z pomyślnemi co rano doniesieniami, bo inaczej nie znajdowałaby się pani tutaj?...:
 — Naturalnie... — odrzekła młoda kobieta, siląc się na uśmiech.
 — Kiedyż hrabia zawita do Paryża?...
 — Oczekuję go pojutrze...
 — Na długo?...
 — Na dwadzieścia cztery lub czterdzieści ośm godzin...
 — To na bardzo krótko. Gdybym był na miejscu pułkownika, — oddawna z pewnością podałbym się do dymisyi. Co prawda, jestem tyko próżniakiem, myślę o tem tylko, ażeby jak najweselej życie przepędzać, gdy tymczasem kochany Lionel zostanie niezadługo generałem, a potem marszałkiem Francyi.
 — Na to potrzebaby wojny — zauważyła żywo pani de Rochegude — a ja jej wcale nie pragnę. Niech nas Pan Bóg od niej zachowa!
 — No! — odrzekł baron — nie mamy jej się potrzeby obawiać, bo i z kimżebyśmy wojowali? Wszędzie przyjaciół mamy w Europie.
 — Oby tak było! — szepnęła Walentyna. — Gdybym widziała Lionela w niebezpieczeństwie, z pewnością zmysłybym postradała.
 Po tych słowach nastąpiło krótkie milczanie.
 Przerwał je pan de Beuzeval.
 — Niech mi pani hrabina — rzekł — pozwoli