Strona:Dziwne przygody księcia.djvu/15

—   13   —

 Był niesiony bardzo wysoko ponad ziemią w siatce, zaczepionej do ramion olbrzyma. Ani myśleć było o ratunku, gdyż, jeśliby nawet otwór mógł zrobić w sieci, spadnięcie na ziemię z tak znacznej wysokości równałoby się śmierci.
 Wyjął jednak nożyk z kieszeni i zrobiwszy otwór w swojej plecionej klatce mierzył okiem odległość od murawy.
 Niestety, była ona tak wielka, że i marzyć o wyswobodzeniu się nie było można.
 Naraz olbrzym biegnąc z całej mocy nachylił się ku ziemi, aby porwać ściganą przez siebie zdobycz... Chłopiec skorzystał z chwili i wyskoczył na miękką trawę, nie przyczyniwszy sobie żadnej najmniejszej szkody...
 Olbrzym nie zauważył ucieczki i nie poczuł ubytku ciężaru na plecach, bo i cóż znaczył dla jego siły, szczupły i delikatny chłopczyna! Zajął się przytem ogromnie