kopalnie, zwane dziewiątą i czarną Banią[1]. Wydobywano tutaj panabaz zawierający miedź. Obecnie kopią w Ornaku rudę żelazną (gruboziarnisty węglan żelaza). Długi grzbiet Ornaku łączy się siodłami z Szczytem starorobociańskim i Pyszną. Pod Pyszną jeszcze na początku tego wieku istniały obszerne kopalnie, zwane na kunsztach, iż za pomocą kół obracanych przez wodę z głębokich szybów wydobywano rudę (panabaz). Powyżéj kunsztów jest sałasz pyszniański, jeden z najlichszych w Tatrach, chociaż sery tutaj wyrabiane (tak zwane bruski) należą do najlepszych.
Dosyć znaczną wydeptaną ścieżką prowadzącą aż na przełęcz między Pyszną od zachodu a Babiemi Nogami od wschodu przechodzi się w tych stronach zwykle do Liptowa. Wzniesienie rzeczonéj przełęczy wynosi 5457 st. Z. Sama Pyszna składająca się z łupku talkowego wysoka jest 6943 st. Z. i aż na sam szczyt pokryta halskim trawnikiem. Wyjście wygodne, widok bardzo piękny, mianowicie na dolinę liptowską.
Na zwiedzenie saméj doliny kościeliskiéj aż ku sałaszom pod Ornakiem wystarczy pół dnia. Aż do źródła powyżéj karczmy i dawnéj leśniczówki wygodna prowadzi droga. Na dokładniejsze jéj zwiedzenie, mianowicie znaczniejszych szczytów otaczających ją od południa i wschodu, potrzeba całego dnia przybywszy wczas do sałaszów pod Ornakiem.
Z Pysznéj po wspomnionéj przełęczy przechodzi się na inny znaczny szczyt, położony na wschód od Pysznéj, nazywany od strony Podhala Babiemi Nogami, od Liptowa Bystrą (gnejz, 6642 st. Z)
Z rzeczonym wierchem łączy się daléj na północny wschód położony Szczyt smreczyńśki (gnejz, 6380 st. Z.) Przejście z poprzedniego trudne. Łatwiéj nań dostać się od stawu smreczyńskiego, zajmującego 1 morg 74 sążni kwadr. a wzniesionego n. p. m. na 3892 st. Z.
Z północnowschodniéj strony łączy się z Szczytem smreczyńskim Tomanowa polska (gnejz, 6080 st. Z.)
- ↑ Wyraz ten u Słowian węgierskich i Węgrów oznacza dół, kopalnią.
