Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Ostap Bondarczuk.djvu/122

Ta strona została uwierzytelniona.

wdzięczność dla ciebie i przekonanie, że między wami nie ma tam miejsca dla mnie.
— Bądź zdrów!
Ścieżka wychodziła z jaru — ścisnęli się za ręce — rozeszli.
Na tem się kończy pierwsza epoka życia Ostapa Bondarczuka.

KONIEC CZĘŚCI PIERWSZEJ[1].
  1. Przypis własny Wikiźródeł Druga część opowieści o Ostapie Bondarczuku ukazała się pod tytułem „Jaryna”.