Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Pan Karol.djvu/35

Czy nie byłeś u kogo na obiedzie proszonym, musiałeś pić —
 — Przymawiasz mi że jestem pijany! Mościapani, facećje, mam jeszcze oczy, nie zaszły mi blachmalem, widziałem przez okno, jakeście się całowali. —
 — Całowali! a to cóś nowego! z kimże?
 — Albo ja wiém, bezecna kobiéto, wołał rozjątrzony Sędzia, zgubiłaś czy oddałaś ślubny pierścionek, całujesz się z kim innym nie ze mną, wiészże ty czém to pachnie? hę? mościapani —
 — Niewiém.
 — Rozwodem in forma.
 — Tylko? cóż to strasznego?
 — A tylko! facećje! małoż to jeszcze? a gdzie znajdziesz takiego męża jak ja! Amalko! Ty mnie gubisz Amalko, ty mnie gubisz! Wasani nawet i teraz nie płaczesz, wasani mnie do ostateczności przywodzisz; ja umrę z żalu, z desperacij —
 — Ty z żalu? podchwyciła Sędzina uśmiéchając się —
 — Facećje, alboż nie mogę.
 — Bądź pewny że z tego nic nie będzie!