Strona:Janina Zawisza-Krasucka - Anielka w szkole.pdf/149

 — Ach, jak Amelce musi być żal tych butów, — pomyślała, — jabym ich tam nikomu nie oddała.
 Z niezwykłym pośpiechem włożyła Anielka swoją świąteczną sukienkę i wybiegła na dwór. Lęk ją przejmował, że matka może się rozmyśleć i odebrać jej buciki z guzikami, nikt jednak do niej się nie zbliżył, oprócz przyjaciółki Cesi.
 — Masz nowe buciki? — zapytała zdziwiona.
 — To były buciki Amelki, ale teraz ja je będę nosić. Podobają ci się?
 Cesia skinęła główką i rzekła:
 — Chciałabym też mieć buciki z guzikami. Jak będę duża, to sobie takie kupię.
 Ramię przy ramieniu spacerowały przyjaciółki tam i napowrót po szerokiej wiejskiej drodze. Od czasu do czasu przystawały, spoglądając z zadowoleniem na piękne wyczyszczone buciki Anielki.
 — Zdaje się, że się trochę zakurzyły, — zauważyła w pewnej chwili Cesia.
 Anielka szybko wyciągnęła chusteczkę i wyczyściła buciki ponownie. Nadbiegły i inne dzieci.
 — O, Anielka ma buciki z guzikami! — zawołały, — chodźcie zobaczyć!
 Anielka stała w samym środku gromad-