Strona:Jean Webster - Właśnie Inka.pdf/230

 — Jeśli pan jest starszym ogrodnikiem, to czemuż pan sam sadzi cebulę?
 — To robota męcząca — doskonale wpływa na mój temperament.
 — O! — roześmiała się Inka.
 — A prócz tego, widzi panienka, jak mi przyjdzie chętka przeciążać pracą swych ludzi, wyrzekam się jej, gdy poczuję, jak mnie samego grzbiet boli.
 — Pan jest stanowczo za dobrym człowiekiem, aby u niego pracować — rzekła z uznaniem.
 — Dziękuję panience! — odpowiedział, z uśmiechem dotykając swej czapki.
 Ogród włoski był istotnie zachwycającem miejscem z marmurowemi stopniami, fontannami i bluszczowemi girlandami.
 — Chciałabym, żeby to Ludka mogła zobaczyć! — zawołała Inka.
 — Któż to taki?
 — Ja mieszkam z Ludką w tym samym pokoju. Ona się tego roku strasznie zajmuje ogrodami, ponieważ ma dostać nagrodę za największą ilość zanalizowanych roślin — przynajmniej ja jestem tego zdania, że powinna ją dostać. Rywalizuje z nią tylko Keren Hersey; reszta klasy dała już temu spokój. Mira van Arsdale pracuje prze-