Strona:Karol May - Reïs Effendina.djvu/90

pójdzie w zapomnienie. Czy masz pieniądze?
 — Mam tylko kilka piastrów, a i te przechowuje reis.
 Dałem mu trochę pieniędzy, które miałem przy sobie, i powiedziałem:
 — Zauważyłem, że małe czółno przymocowane jest ztyłu do steru. Spuść się po linie, na której wisi, i uciekaj.
 — Chętnie, o jak chętnie! Za rok pójdzie wszystko w zapomnienie, a potem będę mógł pokazać się znowu. Ale jak się dostanę do steru? Zobaczą mnie!
 — Nie, bo idę tam teraz i skupię na sobie uwagę tych ludzi. Uważaj zatem. Skoro tylko upewnisz się, że nikt nie patrzy w tę stronę, wbiegniesz na schody.
 — Tak, tak, effendi! Jakie dzięki...
 — Nie gadaj nic, raczej działaj! Niechaj Allah osłania twą ucieczkę i nie pozwoli ci zejść znów na bezdroża.
 — Nigdy już nie popełnię nic złego, effendi! Nikt z muzułmanów nie byłby się ulitował nade mną, a ty, który jesteś chrześcijaninem...
 Nie słyszałem nic więcej, gdyż odsze-

86