Pola irygacyjne w Szelągu będące własnością miasta a używane pod plantacje warzyw, okazały się wobec przesycenia gleby mułem kanałowym niedostateczne i trzeba było dążyć koniecznie do ich rozszerzenia. Jako tereny najbliższe, bo przylegające do plantacji warzyw w Szelągu, okazały się pola majątku Naramowice, będące własnością Skarbu Państwa (Okręgowego Urzędu Ziemskiego w Poznaniu).
Miasto podjęło dlatego starania o nabycie tego majątku na własność, a chcąc jaknajszybciej przystąpić do powiększenia pól irygacyjnych narazie zadzierżawiło majątek ten od 1. kwietnia 1923 za odpowiednią dzierżawą do czasu nabycia go na własność.
Pertraktacje o kupno majątku zostały w roku 1924 ukończone i kontraktem z dnia 6. grudnia 1924 nabyło miasto od Skarbu Państwa majątek ten o ogólnym obszarze 481.52,90 ha, obejmującym ziemi ornej 335 ha, łąki 30 ha, zapoczątkowanej szkółki drzew owocowych 3 ha i 113½ ha nieużytków za cenę 230.977,38 zł.
Przejęte zabudowania gospodarcze były stare i zupełnie zniszczone; inwentarz żywy był niekompletny, a inwentarz martwy prawie nie do użycia.
Widocznem było, że w ostatnich latach z powodu wojny i późniejszego kryzysu gospodarczego ówczesny właściciel nie podejmował żadnych inwestycyj.
Miastu przypadł zatem obowiązek doprowadzenia majątku do stanu normalnego; przedewszystkiem wytknęło sobie miasto za cel uprzemysłowienie majątku.
W pierwszym rzędzie przystąpiono zaraz do skompletowania inwentarza żywego zakupując 16 koni i 49 sztuk bydła rogatego. Tabela poniższa wykazuje inwentarz żywy w poszczególnych latach:
Rok
|
Konie
|
Źrebaki
|
Krowy
|
Stadniki
|
Jałowice
|
Cielęta
| |
1923 1924 1925 1926 1927 1928 |
38 43 39 39 34 33 |
1 — 3 3 3 — |
49 49 58 52 64 70 |
1 1 2 2 2 3 |
— — 24 31 — 26 |
— 30 — 1 14 — |
Dalej uzupełniono inwentarz martwy, zakupując uprząż na 12 koni, 4 wozy robocze, rozmaite pługi, radła, kosiarki itp.
Poza tem rozpoczęto z uporządkowaniem nieużytków, a więc 10 ha ugoru po lesie wykarczowano, zrównano i zamieniono na rolę uprawną kosztem 5 000,— zł. W roku 1925 poza dalszem uzupełnieniem inwentarza i pracami około doprowadzenia ziemi do większej kultury, przeprowadzono częściowy remont walących się zabudowań gospodarczych, asygnując na ten cel 15 000 złotych.