Strona:Liryka francuska. Seria druga.djvu/089

Ta strona została uwierzytelniona.

Z PIĘTNASTU PIOSNEK.

XV.

Grzechowi, który mija,
Duszy, co płacze w męce,
Wyciągam na gwiazd łonie
Me dobroczynne ręce.

Kiedy przemówi miłość,
Nie przetrwa grzech człowieczy,
Nie umrze ludzka dusza:
Miłość ją łzami zleczy.

A jeśli miłość zbłądzi,
Tu ziemską idąc drogą, —
Jej łzy mię zawsze znajdą
I zbłąkać się nie mogą.