Strona:M. Arcta Słowniczek wyrazów obcych.djvu/052

Ta strona została uwierzytelniona.
BunCal
44

wysadzone kilkoma rzędami drzew.

Bumelcug n. pociąg drogi żelaznej, idący wolno i długo zatrzymujący się na stacjach (bombel).

Buncik n. wiązka, pęczek.

Buńczuk tur. drzewce z ogonem końskim, sztandar i znak godności baszy tureckiego (ilość ogonów oznaczała stopień).

Bunt n. rokosz, powstanie; wiązka, pęk = 15 sztuk.

Burg n. gród, zamek obronny.

Burgos rodzaj czcionek, mniejszych od garmontu, a większych od petitu.

Burgraf n. dawniej komendant grodu (burgu); zawiadowca zamku, pałacu, burgrabia.

Burleska f. lekki utwór sceniczny, farsa, krotochwila; rodzaj tańca.

Bursa f. giełda; konwikt dla uboższej młodzieży.

Bursz n. student niemieckiego uniwersytetu; młodzieniec wesoły, zuchowaty, junak.

Burta n. bok łodzi, okrętu, czółna, kanału,

Burżuazja f. mieszczaństwo, we Francji przezwisko dawane ludziom zamożniejszym, żyjącym z kapitału, z przemysłu i handlu.

Bushel a. (buszel) angielska miara dla ciał sypkich.

Business a. (byznes) interes.

Busola f. przyrząd z igłą magnesową i różą wiatrów.

Buzdygan tur. dawniej: oznaka niektórych stopni wojskowych, podobna do buławy.

C.


C, liczba rzymska 100 (centum); w muz. pierwszy podstawowy ton gamy.

C. ob. Currentis.

C. przy stopniach ciepła lub zimna ozn. podług Celsjusza.

Ca. ob. Circa.

Cab a. (keb) angielska doróżka o 4 siedzeniach.

Caballero hiszp. (kaballero) rycerz, kawaler.

Cache-nez f. (kaszne) szalik na szyję (od zimna).

Cadenza w. (kadenca) ustęp przy końcu kompozycji, w którym grający może rozwinąć swoją fantazję i popisać się trudnościami technicznemi; formuła akordowa w ciągu lub na końcu kompozycji.

Cadyk hebr. dosł. bogobojny; rabin sekty chasydów.