Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0315

Ta strona została uwierzytelniona.

Oszczędek, oszczędłość, oszczędność.

Oszczędnik, oszczymny, oszczędny.

Oszczyknąć, oszczykiwać, oszczypać.

Oszczymiać, oszczędzać.

Oszczypek, placek owsiany.

Oszedziały, osiwiały, oszroniały.

Oszemłać, oszelmować, oskubać, obedrzeć, oszarpać, odrapać.

Oszemłany, oskubany, rozczochrany, odrapany, odarty.

Oszkapić się, zagapić się.

Oszklanić, oszklić; przen. oświecić, otoczyć błyskiem.

Oszkliwy, ckliwy, wstrętny

Oszkodzić, zniszczyć, uszkodzić.

Oszlachcić, oszlachcać, uszlachcić, uszlachetnić.

Oszlada, oślad.

Oszonąć, obleźć, otoczyć.

Oszpacić, oszpecić.

Oszudzić, oszydzić, wyszydzić, wydrwić.

Oszukacz, oszukalnik, oszukawacz, oszukaniec, oszust.

Oszukawać, oszukować, oszukiwać.

Oszumek, resztka, przebierki.

Oszustać, oszukać.

Oszustny, 1) oszukańczy; 2) rozrzutny.

Oszydny, 1) fałszywy, bałamutny, zwodniczy; 2) oszukany.

Oszydzić, wyszydzić, wykpić.

Oszydzić się, ośmieszyć się, oszukać się, zawieść się.

Oszyjek, 1) wązkie przejście, korytarz, przesmyk; 2) brzeg lasu porosły krzewami.

Oszyndować (niem.), obłupić, obedrzeć.

Ościanki, cztery ściany własnego domu.

Oścień, bodziec do popędzania bydła; bodziec, podnieta.

Ościeńczy, ościenny, pograniczny.

Ościuga, ostra plewa ze zboża.

Ośklać, oszklić.

Oślada, ślad.

Ośladować (zwierza), iść jego śladem, tropić.