Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/277

Ta strona została skorygowana.


Dżentelmański, Dżentelmeński, ang., przym. od Dżentelman.

Dżentelmaństwo, Dżentelmenerja, blm. honorowość w postępowaniu; poczucie honoru właściwe dżentelmanowi.

Dżentelmenerjap. Dżentelmaństwo.

Dżet (zdr. Dżecik), ang., gagat, bursztyn czarny a. węgiel brunatny polerowany, używany na ozdoby; paciorek a. paciorki z węgla brunatnego.

Dżetowy, zrobiony z dżetu.

Dżgać, Dżgnąćp. Żgnąć.

Dżiudżitsu, jap. rodzaj gimnastyki japońskiej, zapaśnictwo japońskie, polegające na ubezwładnieniu przeciwnika.

Dżokiej, Żokiej, masztalerz, foryś, ujeżdżacz; jeździec, dosiadający konia na wyścigach (fig.).

Dżokiejka, Żokiejka, czapeczka okrągła z daszkiem, używana przez dżokiejów.

Dżokiej-klub (-u), blm. stowarzyszenie i lokal stowarzyszenia miłośników wyścigów konnych, a. wioślarstwa; rodzaj mocnych perfum.

Dżokiejski, Żokiejski, właściwy dżokiejowi.

Dżon-Bull, żart. Anglik.

Dżonka, chins. rzeczny statek chiński żaglowy (fig.).

Dżuma, tur.,, niebezpieczna choroba, powodująca obrzmienie gruczołów i zakażanie krwi; zaraza morowa, mór, pomór.

Dżungla, Dżongla, hind., błotnista wyspa w ujściu rzek zwrotnikowych, porosła nieprzebytym lasem, najczęściej utworzonym z bambusów; bagnista przestrzeń takąż gęstwiną pokryta.

Dżygetaj, tur. gatunek osła dzikiego, kułan (fig.).

Dżygitówka, gimnastyczne ćwiczenia na koniu, wykonywane przez kozaków kubańskich.

Dżyhad, arab., nawracanie orężem na mahometanizm, wojna święta przeciw nie-mahometanom.

Dżyn, ang., rodzaj wódki jałowcowej.

Dżyngoizm, Jingoizm, ang., szowinizm anglo-saski w Anglji oraz w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej.

E


E, piąta litera w alfabecie; samogłoska podniebienna; w języku polskim niema wyrazów zaczynających się od E, prawie wszystkie są pochodzenia obcego; w muz., trzeci stopień tonacji C major; nazwa tonacji a. gamy majorowej i minorowej; e...! (wykrzyknik) oznacza powątpiewanie, obojętność, lekceważenie, zniecierpliwienie, żal, niezadowolenie.

Ebenisterja, fr., stolarstwo meblowe artystyczne.

Eblis, arab., zły duch u mahometanów.

Ebonit, ang. edebon = heban; w chem. jeden z przetworów otrzymywanych przez wulkaniza-