Hajdawery, blp., szarawary, spodnie szerokie; żart., majtki.
Hajducki, Hajduczy, węg., przym. od Hajduk; rozbójniczy, łotrowski.
Hajduczek, chłopak, za lokaja usługujący, po węgiersku przebrany; przen., dziewczyna zuchowata.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b1/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hajduk.png/60px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hajduk.png)
Hajduk, węg., dawniej żołnierz pieszy, po węgiersku ubrany; lokaj, po hajducku przebrany (fig.); w Węgrzech policjant; przen., rozbójnik, łotr; góralski taniec, w skokach i przysiadach tańczony.
Hajer, nm., górnik.
Hajlechryst, Hajlekryst, nm., cudowny starzec, przynoszący dzieciom podarki na gwiazdkę.
Hajno, gr., tam, tu, tutaj, blizko.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hajstra.png/70px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hajstra.png)
Hajstra, Hajster, nm., bocian czarny (fig.).
Hajtować, nm., hutn., stary popiół przepalać powtórnie.
Hajzówka, Hazuka, hebr., prawo talmudyczne, zabraniające Żydowi pod groźbą klątwy podkupywać innego Żyda w celu zagarnięcia po nim dzierżawy, handlu i t. p.; prawo wspólności na nieruchomości, przysługujące tylko Żydom.
Hajże! wykrz., dalej! nuże! prędzej! chodźmy!
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/55/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hak.png/70px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hak.png)
Hak, nm., pręt żelazny na końcu zakrzywiony do chwytania czego; do grzebania; gwóźdź bez głowy zakrzywiony do zawieszania na nim (fig.) (na h-u co zawiesić); h. u drzwi = zawiasa; p. Hakownica; dostaniesz się na h. = na szubienicę, zawisł na h-u = zginął na szubienicy; kamienie pod wodą dla statków niebezpieczne; mielizna; przen., niebezpieczeństwo, opały, krytyczne położenie (przywieść na h.).
Hakata, związek Niemców hakatystów, skierowany przeciw Polakom.
Hakatysta, pierwotnie członek stowarzyszenia pruskiego, wrogiego Polakom, nazwanego H. K. T. od pierwszych liter nazwisk założycieli: Hanseman, Kenneman i Tiedeman, powstałego w celu systematycznego unicestwiania żywiołu polskiego w Poznańskiem; następnie wogóle polakożerca.
Hakatyzm, cele i dążności hakatystów, skierowane przeciw Polakom.
Hakim, arab., turecki mędrzec, lekarz i sędzia; h. effendi, główny lekarz przyboczny sułtana; h. pasza, lekarz nadworny w Persji.
Hakować, nm., radlić, odwracać; h. ziemię, oraną ziemię przerzynać radłem na ukos.
Hakowaty, podobny do haka, nakształt haka.
Hakowiec, bot., krzew szakłak zwyczajny albo ciernisty.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hakownica.png/90px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hakownica.png)
Hakownica, nm., a. Hak, rodzaj dawnej strzelby bez bagnetu, o zapale lontowym (fig.); arkabuz.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hala.png/120px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Hala.png)
Hala, słowack., dolina górska, pastwisko górskie w Tatrach (fig.); wysoka, łysa góra.
Hala, nm., wielka sala, przeznaczona na koncerty i zabawy (h. gimnastyczna); otwarty budynek pod dachem na słupach do sprzedaży towarów, targowisko, nakryte dachem.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Halabarda.png/40px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Halabarda.png)
Halabarda, nm., dawniej rodzaj broni, oszczepu z osadzoną na nim okszą, cz.