Lust, nm., ochota, uciecha, zabawa.
Lusterko, łć., zdr. od Lustro.
Lustkugiel, nm., fajerwerk w postaci kuli.
Lustr, fr.,, powierzchnia lśniąca, połysk; gatunek lśniącej tkaniny; świecznik wieloramienny wiszący, pająk.
Lustracja, łć., obejrzenie, rewizja majątku; spis inwentarza, sporządzony przy takiej rewizji; spis zabudowań miejskich dla oznaczenia stopy podatkowej na pięciolecie; rewizja, kontrola; przegląd, rewja; u Żydów, u dawnych Rzymian: oczyszczenie po obrządku pogrzebowym.
Lustralny, łć., przym. od Lustracja; l-a woda = woda, służąca do ablucji.
Lustrator, łć., rewizor dóbr, kontroler.
Lustro, fr., połyskliwa tafla metalowa a. z amalgamatu, na szkle osadzonego, odbijająca znajdujące się przed nią przedmioty, zwierciadło (zdr. Lusterko).
Lustrować, łć., oglądać, przeglądać, rewidować, zwiedzać co, przyglądać ś. komu od stóp do głów.
Lustrum, łć., oczyszczenie; przen., sprawdzanie stanu majątkowego co 5 lat.
Lustryna, fr., cienka, ostra wełniana tkanina silnie połyskująca.
Lustrzany, fr., przym. od Lustro; zwierciadlany; wyłożony lustrami; przezroczysty, lśniący.
Lusy, zgrabny, zwinny, żwawy; smutny; l. (-ów), snopki zboża, stawiane ukośnie kłosami do siebie; zgrabki zboża, pozostałe po sprzątnięciu snopków.
Luszof, Liszof, nm., pomywalnik, szafka na wysokich nogach, a. stół obity blachą do mycia form drukarskich.
Lusztyk, nm., wesoła zabawa, uczta.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9c/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Lu%C5%9Bnia.png/140px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Lu%C5%9Bnia.png)
Luśnia, Lusznia, nm., drążek oparty na końcu osi i podtrzymujący drabinę wozu (fig.).
Lut, nm., aljaż cynowy do spajania metali.
Luteńka, wł., zdr. od Lutnia.
Luter, Luteranin, wyznawca nauki Marcina Lutra, protestant, ewangielik; pogardl. heretyk.
Luteranizm, łć., wyznanie ewangielicko-augsburskie.
Luteranka, Luterka, forma ż. od Luteranin.
Luterski, przym. od Luter; ewangielicki, ewangielicko-augsburski, protestancki.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/41/M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Lutnia.png/80px-M._Arcta_s%C5%82ownik_ilustrowany_j%C4%99zyka_polskiego_-_ilustracja_do_has%C5%82a_Lutnia.png)
Lutnia, wł., instrument muzyczny strunowy, podobny do gitary (fig.); godło poezji, śpiewu; nazwa stowarzyszenia śpiewaków.
Lutnista, wł., muzyk grający na lutni; członek stowarzyszenia „Lutnia“ (forma ż. Lutnistka).
Lutować, nm., spajać metale na gorąco, za pomocą innego metalu lub stopu.
Lutowy, przym. od Luty (miesiąc); rewolucja l-a = rewolucja w Paryżu w 1848 r.
Lutrować, nm., czyścić, cedzić.
Lutry, łć., futro z wydry.
Lutrzeć, Lutrzyć ś., przyjmować wiarę luterską.
Luty, srogi, okrutny.
Luty, rzecz., drugi miesiąc roku.
Luz, nm., miejsce wolne w szeregu, w tłumie; l-em = samopas, nie z gromadą; samotnie, pojedyńczo; bez zaprzęgu (o koniu).
Luza, nm., luzacy, ciury, zmiana warty.
Luzak, nm., sługa rycerza, ciura obozowy; koń nie zaprzężony a. nieosiodłany, idący luzem.
Luzować, nm., zmieniać żołnierza, stojącego na warcie; zastępo-