Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/261

 Poszczęk, szczęk, brzęk od uderzenia przedmiotu metalowego, np. broni, łańcucha o coś twardego; szczęk powtarzający ś., poszczękiwanie.

 Poszczękiwać, szczękać z przerwami, raz po raz.

 Poszczęścić, zdarzyć, szczęściem obdarzyć, pobłogosławić; p. ś., zdarzyć ś. szczęśliwie, powieść ś. dobrze, pójść wedle myśli, dopisać, dać wynik pomyślny.

 Poszczęśliwić — p. Poszczęścić, uszczęśliwić.

 Poszczotkować, wytrzeć szczotką, wyszczotkować.

 Poszczuć, psa a. psy wypuszczać na kogo a. na co, aby go napadły, ugryzły, aby na niego szczekały; wypuszczając na kogo psa, straszyć nim; podrażnić, podjudzić.

 Poszczuplać, dok. Poszczuplić; czynić szczuplejszym; nadawać wygląd szczuplejszy; zmniejszać, uszczuplać.

 Poszczupleć, stać ś. szczuplejszym, schudnąć.

 Poszczwać — p. Poszczuć.

 Poszczycić się czym, z czvm = pochlubić ś.. pochwalić ś.

 Poszczypać, uszczypnąć wielokrotnie; poranić szczypiąc; szczypiąc poobrywać, np. owoce z drzew.

 Poszczypywać, szczypać z przerwami.

 Poszelmować, pozbawić kogo czci.

 Poszemrać, pomruczeć, sprawić szmer, poszeleścić.

 Poszepnąć, powiedzieć coś cicho, szeptem, podpowiedzieć szepcąc, podszepnąć.

 Poszept, szeptanie, szept, poszepnięcie; przen., podszept, poduszczenie, namowa tajna do czegoś złego.

 Poszeptać, powiedzieć coś szeptem, porozmawiać szeptem, poszumieć,

 Poszeptywać, szeptać z przerwami.

 Poszeregować, podzielić na szeregi, poustawiać w szeregi.

 Poszerszeniały, który poszerszeniał, okrył ś. szronem.

 Poszerszenieć, szronem ś. okryć.

 Poszerzać, dok. Poszerzyć; czynić szerszym, rozszerzać; czynić obszerniejszym, rozleglejszym, rozprzestrzeniać.

 Poszew — p. Poszwa.

 Poszewka, powłoczka na poduszkę.

 Poszkapić się, podrwić głową, pokpić sprawę, omylić ś. fatalnie, zrobić głupstwo, źle ś. spisać, strzelić bąka.

 Poszkaradzić, poszpecić szkaradnie; popaskudzić, pobrudzić, powalać, zepsuć.

 Poszkicować, porobić szkice, naszkicować.

 Poszklić, powstawiać szyby, oszklić.

 Poszkodować, szkodę ponieść.

 Poszkodowany, który poniósł szkodę, stratę, ucierpiał w skutek jakiego wypadku, pokrzywdzony.

 Poszkodzić, uszkodzić; poniszczyć; narobić szkody, przyczynić straty.

 Poszlachetnieć, stać ś. szlachetniejszym, wyszlachetnieć.

 Poszlachtować, porznąć wiele sztuk bydła.

 Poszlaka, ślad, trop, znak, poznaka, pozór; dla zatarcia p-i = dla zatarcia śladów, winy, zbrodni; są na ciebie p-i = podejrzenie, wskazówka, żeś to ty uczynił.

 Poszlakować, dojść z poszlaki, wyśledzić; p. kogo o co, rzucić na kogo podejrzenie.

 Poszluzny, pochyły, spadzisty, połogi.

 Poszłapać, pójść szłapiąc, kłusem (o koniu); pobiec niezgrab-