Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No251 part14.png

 — To jej nie przeszkadza być ucieszną.
 — Po kobiecemu?
 — Co mówiłeś?
 — Nic.
 — Zdawało mi się.
 — No ale nakoniec co zrobić?
 — Chcesz dobrej rady?
 — Tak.
 — I posłuchasz mnie?
 — Posłucham.
 — No to puść Formozę.
 — Zupełnie?
 — Tak!... pogniewaj się z nią na dobre!
 — O tak to nie chcę!
 — Tak ci więc bardzo idzie o tę, małą?
 — Nie idzie mi tak bardzo o nią. Moja znajomość, tak mnie bardzo nie zobowiązuje znowu, ale... baron nie dokończył.
 — Ale co? — zapytał hrabia.
 — Poniosłem znaczne wydatki. — Urządziłem małej mieszkanie, dałem jej powóz, konie, klejnoty. Wszystko to kosztowało mnie bardzo drogo...
 — I chciałbyś odegrać pieniądze jak w lancknechcie?...
 — Jest trochę prawdy w tem co mówisz, ale nie zupełna prawda. Powód rzetelny jest taki, że Formoza