Strona:Margrabina Castella from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1887 No254 part14.png

 — Doskonale.
 — A nie boi się?
 — Boi się?... co też ty mówisz, jej by sam dyabeł nie przestraszył...
 — Doprawdy?.. Nie sprzeciwiała się?...
 — O mało nie tańczyła z radości...
 — To prawdziwy skarb ta mała.
 — Wiem o tem dobrze.
 — Czy to twoja córka?
 — Nie.
 — Znaleziona?
 — Także nie.
 — No — to ukradziona.
 — Także nie.
 — Jeżeli ani ukradziona, ani znaleziona, to już nie rozumiem zkąd się wzięła, chyba że ci z nieba spadła?
 — Ta mała — to dobry uczynek jaki zrobiłem.
 — Ty i dobry uczynek?
 — Tak, ja...
 — To się chyba już świat do góry nogami przewraca...
 — Wyjątek nic nie stanowi...
 — Opowiedzże mi tę historyę, bo musi być bardzo ciekawą... a czasu mamy jeszcze dosyć.
 — Historya to ani długa, ani tak znowu dziwna... oto jak było: Zanim osiadłem w Auteuil, włóczyłem się po