Strona:Mieczysław Pawlikowski - Baczmaha.pdf/168

Ta strona została uwierzytelniona.

Ale taki krótki wiersz, jak ten tu na krzyżu, to także taki piękny jak natura. To jak Mickiewicz, et c’est même plus grand que lui: »I nic nad Boga!« c’est sublime! Uważa pani? »Nic!« To jedno »nic«, to większe niż cały pan Mickiewicz...
Dalszej rozmowy nie dosłyszałem. Dwie młode pary poszły naprzód ku Pisanej, a myśmy z tyłu zostali.
Przed wywierzyskiem Dunajca, przy skale, zatrzymaliśmy się czas niejaki, p. Walenty bowiem chciał koniecznie pokazać siostrom swój podpis, przed pięciu laty tam wyryty, i dziwił się, że go odszukać nie może.
— Jak Pana Boga kocham, tu było, tu, tu w tem miejscu. A teraz tu podpisany jakiś Bart Duda! Bart? to pewnie Bartłomiej, a Duda nazwisko. A niechże go z takiem nazwiskiem kule biją! Moje, szelma, wyskrobał, a »Duda« napisał, do kroćset bizunów! I to się nazywa cywilizacya! Ucz chłopa czytać, a wyskrobie twoje nazwisko i napisze: Duda!
Pani Józefowa zwróciła uwagę brata, że trzeba podążać za pannami, które poszły na-