Strona:O Żydach i kwestyi żydowskiej.pdf/37

niepoprawnych, plemion niezdolnych do sięgania ku szczytom cywilizacyi.
 Pominę wiele innych zarzutów, czynionych żydom, a które są mniéj lub więcéj ważnemi odcieniami już wymienionych. Są one téż wszystkie mniéj lub więcéj słusznemi, lecz tak jak tamte spadać nie mogą specyalnie tylko na żydów, ani wyprowadzonemi być powinny ze specyalnéj natury żydowskiéj. Te i tamte, wymienione i pominięte, przedstawiają sobą przywary i ułomności właściwe ogólnéj ludzkiéj naturze, dające się odnaleźć w różnych stopniach i pod różnemi formami w łonie plemion i grup społecznych innych. Jeżeli zaś niektóre z nich silniéj piętnują ludność żydowską i w większem śród niéj niż gdzieindziéj znajdują się natężeniu, to większą wybitność tego piętna i siłę tego natężenia przypisać wypada przyczynom dziejowym i społecznym, z których zmniejszaniem się i znikaniem, zmniejszać i znikać one będą.
 Zatrzymam teraz przez chwilę uwagę czytelnika na zaletach żydów, wnioskach najpowszechniéj z nich wyprowadzanych i tych, do których wedle mnie, wieść one powinny.
 Niewiele jest pomiędzy nami takich, którzyby nie przyznawali, że żydzi, obok brzydkich wad nieuczciwości, pychy, odrębności i nieobywatelskości, posiadają w plemiennéj naturze swéj zalety takie, jak: przemyślność, zapobiegliwość, oszczędność, wielkie zdolności do finansowych obliczeń i działań, umiejętność organizowania się w ciało spójne z częściami dobrze uczuwającemi solidarność swą i pełniącemi związane z nią czynności współczucia i współpomocy. Wszyscy prawie uznają w żydach cechy te, lecz nie wszyscy zgadzają się z tem, aby były one dobremi ich przymiotami, to jest, aby to, co gdzieindziéj niezmiernie