Strona:Opis Lublina (Zieliński Władysław) 060.jpg

ta sala była tak urządzoną, aby Jezuici mogli spowiadających się penitentów podsłuchiwać. Za tą salą, jest jeszcze druga znacznie mniejsza, pysznie sklepiona z krużgankami u góry, tu odbywają się doroczne posiedzenia kapituły Lubelskiéj. W sali téj są portrety fundatora Katedry i Augusta II, nadto jest tu krzesło a raczéj taburet na którym Jan III zwykle siadywał; taburet ten jest pięknie rzeźbiony i pokryty starą turecką materyą.
 Obok katedry wznoszą się w czworobok gmachy niegdyś klasztorne, w których mieścił się konwikt, późniéj szkoły jezuickie, ostatecznie zaś gimnazyum. Cały plac katedralny był dawniéj ze wszystkich stron otoczony takiemiż gmachami i murami, do wnętrza których wchodziło się tylko małą furtą prowadzącą na dziedziniec kościelny i do bramy Jezuickiéj, wzniesionéj równocześnie z kościołem w stylu gotyckim; przez nią było wejście do wnętrza miasta. Bramę tę zowią dzisiaj Trynitarską z powodu, iż w przyległymi pawilonie dziś Wikaryacie mieszkali Trynitarze. Przed rokiem 1582, była w tem miejscu furta zwana Dominikańską a dająca pieszym przystęp do miasta. R. 1709 pułkownik Błędowski w kilkanaście chorągwi napadłszy na Lublin zajęty przez Szwedów, uderzył z téj strony na miasto, furtę Jezuicką zdobył i wszedłszy do komissarza wojennego kommendanta załogi Lindke, wziął go wraz z takową do niewoli. Na wieży Trynitarskiéj są zawieszone dzwo-