Wieś Szebnie należy do wsi bardzo dawnych. Znajduje się wzmianka o niej „Sebna villaw w najdawniejszym pomniku dziejowym, jaki posiada historya polska, t. j. w dyplomacie, którym kardynał Idzi, legat papieski w r. 1105 zatwierdza posiadłości i przywileje, nadane klasztorowi tynieckiemu przez Bolesława Wielkiego i królowe Judytę, oraz nadania Bolesława Krzywoustego i Radosta, biskupa krakowskiego — Kraków 1105[1] Drugi raz wspomniane są Szebnie w bulli Grzegorza IX., wydanej w Perugii dnia 26. maja 1229. W tej bulli bierze Grzegorz IX. pod swoją opiekę posiadłości i przywileje klasztoru tynieckiego.
Trzeci raz wspomniane są Szebnie pod rokiem 1288 w dyplomacie, w którym Leszek Czarny nadaje klasztorowi tynieckiemu prawo zakładania miast na prawie magdeburskiem i uwalnia wsie z pod jurysdykcyi urzędników świeckich.
Czwarty raz wspomniane są Szebnie w dokumencie autentycznym wydanym w Tyńcu, dnia 8. marca 1362, w którym Jan, opat tyniecki, nadaje Tymkowi sołtystwo w nowo założonej wsi „Bierówka“ (str. 129).
Z dokumentów tych wypływa, że Szebnie pierwotnie były własnością opactwa Benedyktynów tynieckich. Gdzieś przy końcu XIII. stulecia lub na początku XIV., stały się własnością prywatną. Dowodzi tego Stan. Szczygielski w Tynecyi[2], który pod opatem Michałem I. (33 opat tyniecki 1322—1328) pisze: Niektórzy magnaci prawa i majątki klasztoru zajęli; tych (opat Michał) mieczem kościelnym porażonych zawezwał przed trybunał króla i wygrawszy sprawę, znaczną część folwarków na Podgórzach odzyskał. W ten sposób zjednał nie małą chwałę dla siebie, a nie małą korzyść dla klasztoru.
To samo czytamy pod następnymi opatami. Tego samego
- ↑ Dyplomat ten znajduje się drukowany w dziele: „Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego“ który wydali Dr Wojciech Kętrzyński i Dr Stanisław Smolka we Lwowie 1875 str. 2. Autentyczności tego dokumentu bronią: Dr Pappé i prof. Piękosiński; za autentycznością jego jest również Dr Stanisław Krzyżanowski. Patrz Kwartalnik histor. Roczn. VI. zesz. IV. str. 736.
- ↑ „Tinecia sen historia monasterii Tinecensis“ Cracoviae Ex offic. Schedeliana S. R. M. A. 1668.
