Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/327

Ta strona została przepisana.

powiatowej jasielskiej, należy do wydziału towarzystwa rolniczego okr. jasielsk. i zajmuje się nader pilnie gospodarstwem, szczególniej w kierunku chowu bydła mlecznego i w kierunku chlewni zarodowej. Szebnie, według Długosza miały 21 kmieci i 2 role puste, czyli razem 23 ról. W r. 1581 było 18 kmieci, 8¼ łanów czynszowych, 3 zagrodników z rolami, 3 chałupników, 8 komorników z bydłem, 9 komorników bez bydła i 3 rzemieślników, razem 44 mieszkańców i 8¼ łanów czynszowych. W r. 1711 było 19 kmieci, 12 zagrodników, razem 31 poddanych. W r. 1748 17 kmieci, 11 zagrodników, razem 38. W r. 1789 16 kmieci, 22 zagrodników, 9 chałupników, razem 47. W r. 1811 15 kmieci, 27 zagrodników, 8 chałupników, razem 50 poddanych.
Kmiecie szebieńscy odrabiali po trzy, cztery i pięć dni ciągłych, płacili czynszu 2 zł. rocznie, dawali rocznie po 4 kapłony, 3 kury, 12 jaj i przędli dwie sztuki. Zagrodnicy odrabiali po trzy dni piesze i przędli po dwie sztuki; komornicy odrabiali po półtora dnia i przędli po dwie sztuki, tak było w r. 1743. W r. 1747 odrabiali kmiecie wszyscy po 5 dni, dawali czynszu 2 zł., kapłonów cztery, kur trzy, jaj 30, przędli dwie sztuki i odrabiali 4 dni powabu; zagrodnicy zaś odrabiali po 3 dni, dawali po jednej kurze, 12 jaj, przędli dwie sztuki i odrabiali cztery dni powabu; komornice odrabiały po półtora dnia i przędły po dwie sztuki. W r. 1799 odrabiali kmiecie dni cztero-ciągłych rocznie 156, płacili czynszu 7 zł. i dawali 12 jaj; zagrodnicy odrabiali dni pieszych 156, oprawy dwa dni, dawali po jednej kurze i 12 jaj. Obecnie przedstawia się posiadłość gruntowa w Szebniach następująco: do ¾ morga posiada 27 mieszkańców, od 1—2 29, od 2—4 37, od 4—8 18, od 8—12 11, od 12—18 4, od 20—26 1, od 50—60 1 (ks. proboszcz) powyżej sto dwór. Jest więc wszystkich posiadaczy 129. Domów chłopskich jest 170, dworskich 7, razem 177. Krów posiadają włościanie 204, koni 60. Cena morga dochodzi od 1.200, 1.400 i do 2.000 koron; gleba jest przeważnie gliniasta, ciężka, mokra, nieprzepuszczalna, dlatego potrzebne jest osuszenie. Dotychczas osuszonych jest gruntów włościańskich około sto, dworskie wszystkie, a plebańskie w połowie. Ludność uprawia najwięcej żyta, pszenicy, a szczególnie kartofli, których