Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/329

Ta strona została przepisana.

kwadratowych metrów. Powiększenie to zajęło miejsce starej, grożącej upadkiem dzwonnicy. Kościół jest więc bez wieży, ze sygnaturką, kryty gontami; presbiteryum i nawy boczne są zasklepione pułapem. Długość kościoła od wejścia do tylniej ściany presbiteryum, wynosi 31 metrów 80 centymetrów, z czego na nawę przypada 23 metry a na presbiteryum 8·80 m. Szerokość kościoła wynosi 12·80 metra, z czego na nawę główną przypada 6·80 m, na nawy boczne po 3 m. Presbiteryum jest zakończone połową sześcioboku. Okna w presbiteryum i w nawie są prostokątne. I od strony ewangelii i od strony epistoły są zakrystye, z których w drewnianej, znajdującej się od strony ewangelii, długiej 7·43 m, szerokiej 2·86 m., przechowują się aparaty kościelne. Druga, cała murowana, długa 7·70 m., szeroka 2·43 m., służy za miejsce do modlenia.
W kościele jest wielki ołtarz, pochodzący z roku 1795, w stylu rococo, biały, złocony, dzieło jakiegoś prowincyonalnego rzeźbiarza. W wielkim ołtarzu, w górnej części, znajduje się obraz św. Marcina, turońskiego biskupa i wyznawcy, patrona kościoła i parafii. Otaczająca go firanka drewniana, robi miłe wrażenie delikatnem wykończeniem. W środkowej nyży ołtarza figura Pana Jezusa na krzyżu, a na zasuwie obraz św. Trójcy, pod której wezwaniem jest bractwo. Na menzie wielkiego ołtarza jest następujący napis: Anno Domini 1759 hoc templum restaurare curavit A. R. Dominus Michael Duvall, Canoncus Bobowien., Curatus Szebniensis. Oprócz wielkiego ołtarza, są jeszcze cztery boczne a mianowicie: dwa oparte o ściany łączące presbiteryum z nawą. Po stronie ewangelii poświęcony Matce Boskiej Bolesnej, a po stronie epistoły Sercu Pana Jezusa, w tymsamem stylu, jak wielki ołtarz. Dwa inne oparte na ścianach, łączących dawny kościół z nową przybudówką, poświęcone są świętemu Franciszkowi Ksaweremu i św. Antoniemu Padewskiemu. Obraz św. Franciszka Ksawerego pochodzi ze zburzonego kościoła OO. Jezuitów w Krośnie. Organ sprawił ówczesny proboszcz ks. Cypryan Piotrowski w roku 1815, a twórcą jego był Michał Raychel. W nawie, obok ołtarzy Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej, znajdują się 2 tablice nagrobkowe. Po stronie ewangelii, na tablicy marmurowej,