A. 1804. — R. 1904. Po stronie ewangelii przytyka do presbiterium zakrystya, murowana, długa 6 m, szeroka 4 m. Po obydwóch stronach nawy są przybudowane kaplice, długości 6 m, szerokości 4 m. murowane. Wejście do kościoła jest w górze zamknięte trzema półłukami. Przypatrzmy się teraz wnętrzu kościoła. W kościele są dwa wielkie ołtarze, jeden na galeryjce, a drugi na parterze. Są jednak tak zbudowane, że przedstawiają się jako jeden ołtarz. W ołtarzu na galeryjce znajduje się łaskami słynąca statua, przeniesiona tutaj z kościoła pokarmelickiego z Jasła, staraniem ks. proboszcza Walentego Karwowskiego, dziekana jasielskiego, kanonika inflanckiego i ówczesnej kolatorki tarnowieckiej, Katarzyny z Łętowskich Kuropatnickiej, wdowy po Ewaryście hr. Kuropatuickim, w roku 1789. O tej łaskami słynącej statule, była mowa przy opisie kościoła OO. Karmelitów w Jaśle. Zdarzenie to przypomina wmurowana po stronie epistoły tablica marmurowa z następującym napisem:
Po stronie ewangelii, jako pendent do poprzedniej tablicy, znajduje się druga tablica, z następującym napisem:
