wyszła za Jana Rupniowskiego a jej córka Zofia za Krzysztofa Rupniowskiego, na Beatę Dembińską, a z niej na jej córkę Zofię Rnpniowską. Od Dembińskich, a względnie od Rupniowskich przeszedł Tarnowiec wraz z Szebniami do Bogoryów Skotnickich, piszących się z Małych Skotnik. W r. 1581 był właścicielem Tarnowca Paweł Skotnicki, chorąży halicki. Było wtedy we wsi łanów kmiecich 6, zagrodników bez roli 2, komorników z bydłem 1, komorników bez bydła 8, rzemieślnik 1 i karczma mająca czwartą część łanu. Do parafii należały podówczas wsie Tarnowiec, Brzezówka, Potakówka, Grlinik, Wrocanka, Tarnowieczek, Umieszcz[1]. Tarnowiec pozostawał w rękach rodziny Skotnickich, jak to widać z metryk, do roku 1660. Ostatnim z tej rodziny dziedzicem Tarnowca, był ks.
Paweł Skotnicki, archipresbiter i kanonik krakowski.
W r. 1666 jest właścicielem Tarnowca Andrzej Kuropatnicki. Rodzina Kuropatnickiej posiadała Tarnowiec do końca 18. wieku, a ostatnimi właścicielami z tej rodziny był Ewaryst Kuropatnicki, kasztelan bełzki, autor geografii królest. Galicyi i Lodomeryi[2], fundator szpitala i Katarzyna z Łętowskich Kuropatnicka, żona jego, która się przyczyniła do sprowadzenia statuy Matki Boskiej z Jasła do Tarnowca. Po Kuropatnickich przeszedł Tarnowiec w posiadanie Aleksandra Bełt Pilińskiego i w rodzinie tej pozostaje dotychczas. Obecnie właścicielem Tarnowca od roku 1897 jest Kazimierz Piliński, członek Wydziału rady powiatowej jasielskiej, viceprezes towarzystwa rolniczego okręgu jasielskiego, viceprezes a przedtem sekretarz zarządu powiatowego towarzystwa kółek rolniczych, pracujący bardzo wybitnie w obydwu tych towarzystwach. Szczególniejszą zaś oddał p. Piliński usługę ludności powiatu jasielskiego, jako prezes sekcyi hodowlanej. Przewodniczył na wszystkich corocznych wystawach bydła w powiecie jasielskim i nie żałował trudu i czasu, aby podnieść tę tak ważną gałęź gospodarstwa i majątku krajowego. Ojciec jego, Konstanty Piliński syn Stanisława i Ludwiki z Preków, długoletni członek rady powiatowej, poseł na sejm krajowy, odznaczał się, co i syn
