w kotlinie pomiędzy górami, o 8 kl. od Jasła; graniczy od wschodu z Opaciem i Dąbrówką, od południa ze Skołyszynem i Sławęcinem, od wschodu z Lisówkiem i Lisowem, od północy z Bączalem górnym. Wieś ta ma grunta więcej górzyste a stąd i mieszkańcy są ubożsi. Chaty są porozrzucane nad strumykiem, przechodzącym przez wieś, który to strumyk w dawnych aktach nazywa się Trzciennicą. W Bączalu dolnym są wzniesienia dochodzące do 300 m. n. p. m. We wsi jest szkoła jednoklasowa, jest szpital, czyli dom ubogich, majątek jego stanowią dwie obligacye po 100 kor., dom mieszkalny i ogródek. Że szpital ten bardzo dawny, przekonywa nas o tem zapis uczyniony na rzecz szpitala w Bączali przez Jana Łętowskiego w Bieczu w r. 1646[1]. Jest sklepik chrześcijański, są dwie kaplice publiczne murowane. Kasa gminna wynosiła 2.616 kor. 41 h. We wsi jest kościół parafialny. O parafii wspomina Długosz w księdze beneficyów. Kościół drewniany, pod wezwaniem św. Mikołaja, wybudowany w r. 1667, restaurowany w r. 1865. z wieżą frontową, zakończoną kopułką ze sygnaturą w stylu zwykłym naszych drewnianych kościółków, kryty gontami. Presbiteryum i nawa główna są zasklepione pułapem. Na tęczy znajduje się Pan Jezus na krzyżu, ale nie wyrzeźbiony z drzewa, lecz zrobiony z płótna, wypchanego mchem. Według podania mieli tę figurę zrobić ludzie, uciekający z Biecza z powodu zarazy. Na tęczy jest napis „Przez krzyż i mękę Twoją“. Długość od wejścia do tylnej ściany presbiteryum wynosi 20 m, szerokość nawy 10 m. Po stronie ewangelii przytyka do presbiteryum zakrystya drewniana, mająca 5 m. długości, a 8 m szerokości. Od strony epistoły w nawie, przybudowana jest kaplica murowana w r. 1848, 6 m. długa, 5 m. szeroka. W kościele znajdują się 4 ołtarze. Do osobliwości kościoła zaliczyć należy obraz do noszenia (feretron); z jednej strony tego feretronu wymalowany jest św. Wawrzyniec, obok niego klęczący rycerz w delii, podbitej gronostajami, przy nogach jego buzdygan, a obok szyszak, na boku podpis Anno Domini 1698.
Być może, że jest to wizerunek Stanisława z Łętowa Łętowskiego, chorążego krakowskiego, sędziego grodzkiego bieckiego,
- ↑ Niesiecki: Herbarz T. VI. str. 244.
