Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/366

Ta strona została przepisana.

nym 468 mieszkańców; na obszarze dworskim 18; włościanie posiadają 234 hk. 12 a. 87 m.²; obszar dworski 285 hk. 50 a. 32 m.²; na lasy przypada 195 hk. 61 a. 92 m.²; z tego na lasy gminne 11 hk. 63 a. 80 m.²; na lasy prywatne 183 hk. 98 a. 12 m.²
OPACIE. Opacie wskazuje swą nazwą, że swoje powstanie zawdzięcza zakonnikom. Nazw miejscowości, mówi Łuszczkiewicz Opatów, Opatowa, Opatówek, Opatkowicz, Opatowice itp. znamy wiele w Polsce średniowiecznej i oznaczają one zawsze powstanie swe na obszarze dóbr klasztornych benedyktyńskich lub cysterskich. Nigdy nie oznaczają miejscowości, w którejby stał klasztor[1]. Opacie założone więc zostało przez opatów tynieckich. Graniczy ono od wschodu z Jareniówką i Bryłami, od południa z Trzcinicą i Siedliskami, od zachodu z Bączalem dolnym, od północy z Dąbrówką. Odległe od Jasła 9·7 kl. Wzniesione jest 301 m. n. p. m. Przez wieś przepływa potok i prowadzi droga powiatowa. Wioska to mała, górzysta, nie ma własnej szkoły. Kapitał kasy gminnej wynosił 674 K 9 h. Za zniesione prawo pańszczyźniane wypłacono kwotę 4.786 zł. 17½ kr. m. k. a za zniesione prawo propinacyi 750 zł. 76 kr. a. w. W roku 1845 posiadał Opacie Jan Płocki, który je odziedziczył po Antonim Płockim. Po nim posiadały Opacie Aniela, Karolina i Salomea Rylskie. Potem w roku 1848 posiadała pewną część Sabina z Rylskich Swirska, a poniej w roku 1854 synowie jej Adam i Ludwik Swirscy; od których nabyła ich części Marya z Rylskich Pawłowska, w końcu na mocy dekretu dziedzictwa z 21. października 1893 r. odziedziczył Opacie Emil Rylski.
Część statystyczna. Gmina ma 309 mieszkańców; obszar dworski 2; włościanie posiadają 163 hk.²; obszar dworski 191 hk. 30 a. 2 m.²; na lasy będące własnością prywatną, wypada 69·5105 hk.²

PARAFIA TRZCINICA.

GMINA TRZCINICA. W kierunku zachodnim od Jasła, w odległości 8 km., leży wioska Trzcinica. W starych aktach

  1. Władysław Łuszczkiewicz: Kościół kollegialny św. Marcina w Opatowie. Sprawozdanie komisyi do badania historyi sztuki w Polsce. Tom VI. Zeszyt I. str. 20.