sołtystwo zastawić, zamienić, sprzedać, ale osobie miłej kiasztorowi[1]. Długosz pisze o tej wsi, że należała do parafii w Brzyskach, a była własnością opata i klasztoru tynieckiego, że były w nich łany kmiecie, z których płacono dziesięcinę snopową kościołowi w Brzyskach, z wyjątkiem 3, z których pól dawano dziesięcinę kościołowi w Kołaczycach. Było tam również sołtysostwo na 2 łanach, z którego dawał właściciel dziesięcinę snopową kościołowi w Brzyskach[2]. Czynszu pobierali Benedyktyni z Ujazdu wraz z Wróblową 6 grzywien 8 groszy; prócz tego dawali kmiecie jaja, kapłony, sery, odrabiali jutrzyny, orząc, siejąc, rznąc, zwożąc; za oprawę płacili po 4 szelągi; za obiedne kmiecie ½ grzywny, sołtys ¼ część grzywny. Nie było we wsi ani młynu, ani karczmy, ani folwarku. Sołtys pobierał 6-ty grosz czynszu. Za stacyę płacili wszyscy 17 miar owsa, 6 kurcząt, 1 antałek piwa i 1 szynkę[3]. Sołtysami w przeciągu tego czasu byli: Stanisław Ujawski w latach 1407—1409; sołtyska Hańcia 1416; sołtys Floryan 1417—1431; sołtys Mirosław 1417; sołtys Marcin Ujejski 1449—1490; sołtys Boguchwał 1496—1497; sołtysowa Zofia Ujejska 1496—1517; sołtysowa Weronika 1496—1500; sołtys Jerzy Janowski 1500—1510. W roku 1508 sprzedał wspomniany Jerzy Janowski sołtystwo swe w Ujaździe opatowi tynieckiemu za 110 grzywien[4]. W ten sposób sołtystwo stało się znowu własnością opatów tynieckich. W drugiej połowie 16. wieku sprzedali opaci tynieccy Ujazd i Wróblowę, gdyż pod r. 1581 właścicielem tej wsi był Krzysztof Pieniążek. Było wtedy łanów kmiecich 7, komorników z bydłem 4, komorników bez bydła 5, rzemieślnik 1, 2 pręty roli. Sołtystwo posiadał Jakób Baranowski; był 1 łan kmieci, zagrodników z rolą 5, komornik z bydłem 1, komorników bez bydła 3. Później jednak powrócił Ujazd do Benedyktynów i był ich własnością do czasu zniesienia klasztoru w Tyńcu. Po zniesieniu należał do funduszu religijnego. W r. 1797 został sprzedany i od tego
Strona:Opis powiatu jasielskiego.pdf/599
Ta strona została przepisana.
