Strona:PL Dumas - Józef Balsamo.djvu/443

 — Ani jej siostry Chon?
 — Nie.
 — Ani Bischi?
 — Nie.
 — Ani jej brata Jana?
 — Nie.
 — Ani murzyna Zamora?
 — Jakto, murzyna?
 — Tak, jej murzyn to potęga.
 — To małe straszydło, którego portrety sprzedają na Pont-Neuf, ten podobny do przebranego mopsa?
 — Ten sam.
 — Ja miałabym znać tego smolucha krzyknęła, obrażona w swojej godności hrabina jak możesz pytać o to ekscelencjo?
 — Widocznie nie pragniesz pani odzyskać dóbr swoich.
 — Dlaczego?
 — Bo brzydzisz się Zamorem, hrabino, — Lecz z tem wszystkiem, co może ów Zamor?
 — Może się bardzo przyczynić do wygrania procesu.
 — On, ten Mozambik! jakimże sposobem?
 — Powiedziawszy swej pani, że sprawiłoby mu to przyjemność. On ma wpływy... robi, co chce ze swoją panią, a jego pani wszystko, co chce, robi z królem.
 — Więc to Zamor rządzi Francją?