§ 1. W poprzednich pracach socjologicznych[2] starałem się określić ogólne zasady poznawania, na których mógłby się oprzeć fenomenalizm socjologiczny, to jest teorja, która sprowadza zjawiska życia zbiorowego do faktów świadomości indywidualnej, jako jedynie konkretnych w tym życiu, i zapomocą nich stara się wyjaśnić charakter rzeczowy i samodzielny form społecznych. W przeciwstawieniu do innych teoryj, dla których zjawisko społeczne jest wynikiem syntezy świadomości indywidualnych, czymś „nowym“, co powstaje dopiero w sferze ich współdziałania, wysuwa ona jako prawidło, że minimum społeczne odnajduje się w składnikach współdziałania, to jest w duszy człowieka, i że przeto ta ostatnia z przedmiotu badań socjologji usunięta być nie może. Istotna jednak wartość
- ↑ Przyp. wyd). Przedruk wydania wrarszawskiego: Edward Abramowski, Pierwiastki indywidualne w socjologji. Skład główny E. Wende i S-ka. Praca wydana z zapomogi Kasy Mianowskiego, jako wydawnictwo Przeglądu Filozoficznego, staraniem W. Weryhy. Jak świadczy data na końcu książki, praca ukończoną została 29 listopada 1898 r. w Stefaninie i drukowana była równocześnie z „Zagadnieniami“.
- ↑ Les bases psychologiques de la sociologie, Paris 1897 Giard et Brière; Le materialisme historique et te principe du phénomène social. Giard et Brière. Pierwsza, z małemi zmianami, drukowana była także w „Ateneum“ 1896 r. (Obie te prace przedrukowane zostały powyżej w „Zagadnieniach socjalizmu“. — Przyp. wyd.).
