Strona:PL Herodot - Dzieje.djvu/217

będąc człowiekiem ludu, w obecności ich królem został, powinni go również czcić i poważać. Takim sposobem przywiódł Aegypcian, iż za słuszną poczytali służyć mu. W sprawach swoich taki zaprowadził porządek. Od jutrzni aż do zapełnienia się rynku z gorliwością oddawał się załatwianiu spraw nadarzających się, odtąd biesiadował i żartował z godownikami, okazując się lekkim i dowcipnym. Gniewając się o to przyjaciele jego strofowali go mówiąc: „o królu, nie przyzwoicie czuwasz nad sobą pozwalając sobie zbytniéj swawoli: przynależało ci raczéj na poważnym tronie poważnie zasiadając przez dzień cały zajmować się rzeczami państwa, a takby wiedzieli Aegypcianie iż od wielkiego męża są rządzeni, i lepiejby o tobie mówiono; teraz zaś zgoła nie działasz po królewsku.“ On im zaś tak odpowiedział: „Łuki dzierzący, gdy im potrzeba ich użyć, napinają je, gdy zaś użyją, opuszczają; gdyby bowiem nieustannie były naciągnięte, pękłyby, tak iżby ich nie mogli w czasie nagłym mieć ku potrzebie. Takie jest i człowieka usposobienie: gdyby zechciał wciąż poważnemi trudnić się rzeczami, a nawet chwilowo nie pozwolić sobie wesołéj igraszki; alboby nieznacznie rozum utracił, albo na ciele zmitrężał. Co ja tedy wiedząc każdéj sprawie część przynależną wydzielam.“ Takową dał odpowiedź przyjaciołom. Powiadają wszakże o Amazisie, że i jako prywatny jeszcze człowiek, lubił pohulankę, żarty, a bynajmniéj nie był mężem poważnego zajęcia; kiedy mu zaś wśród biesiad i rozkoszowali zabrakło czego potrzeba, wykradał to sobie po różnych miejscach. Którzy zaś twierdzili iż ich własność zabrał, gdy zaprzecza! tego prowadzali go do wyroczni, gdzie ją właśnie mieli; i tutaj często przekonywany był o prawdzie przez wyrocznię, często też wywinął się. Lecz kiedy wstąpił na królestwo, tak uczynił. Którzy z bogów osądzili go byli za niewinnego kradzieży, o tych świątynie nie dbał ni na przyozdobienie ich cośkolwiek przeznaczył, ani nawet uczęszczał do nich z ofiarą, jako do żadnéj czci nie godnych i kłamliwe wróżby wydających; którzy przeciwnie ogłosili go byli