Strona:PL Józef Ignacy Kraszewski-Król chłopów tom III 122.jpeg

 — Cóż ci to przyniósł Gozdawa?
 — Powiadał mi, że w Krakowie widział piękną Estherę z Opoczna...
 Spojrzał na króla, który, nie chcąc się może wydać z żywą ciekawością, na trąbkę spoglądał.
 — Mówi, że... — począł.
 — Wydano ją pewnie za mąż do Krakowa? — zapytał król.
 — Za mąż nie wyszła, straciła ojca... ciągnął Kochan dalej, i co dziwniej na żydówkę, bo u nich niewiasty mało, albo i nic nie znaczą, sama pono się rządzi... Przeniosła się tu na mieszkanie.
 — Rodzina czuwać nad nią musi — rzekł król, zwolna sznur od trąbki nakładając na ramię, w czem mu Kochan dopomógł.
 — Ona opieki nie potrzebuje, bo rozumniejsza jest od nich wszystkich — mówił Rawa. — Właśnie to osobliwe, że oni przez pamięć na Aarona i poszanowanie w niej wielkiego rozumu, z którego słynie, dają się jej rządzić samej...
 Kaźmirz spojrzał, nic nie mówiąc.
 — Cóż? za mąż się wydaje? — powtórzył.
 — Nie słychać o tem — dodał Kochan. — Gozdawa tyle tylko wie, że jak była piękną kiedyśmy ją widzieli w Opocznie, tak jeszcze, jest teraz piękniejszą. Żydzi, nie żydzi, kto ją zobaczy, powiada, że takiej niewiasty, jako żyw, nie widział.