Strona:PL JI Kraszewski Dawisona pierwsze lata w zawodzie dramatycznym Gazeta Warszawska 1888 No241 5C.jpg

 Siłą niezłomnéj woli, lekceważony, odpychany, strudzony obojętnością i zarozumiałością wszystkich niemal którzy go otaczali, przemógł Dawison wszystkie trudności, zwalczył przeszkody i stanął tam, gdzie zamierzał. W losach ludzi jest to fenomen niezmiernie rzadki, ażeby kto z takiém jasnowidzeniem przyszłość swą przeczuł, z taką wytrwałością do niéj dążył, z taką sumiennością posłannictwo swe pełnił do końca.
 Przyznać mu potrzeba i to, że grając w języku obcym, stawszy się chlubą teatrów niemieckich, zachował do ostatniéj godziny miłość przeszłości, pamięć lat młodych, wdzięczność dla tych, którzy mu współczucie okazywali, jak najczulszą.
 Główne role Dawison’a na niemieckim teatrze: Z dramatów Shakespeare’a Ryszard III, Hamlet, Shylock, Benedict, Mercutio, Marek Antoniusz, Othello, Macbeth, Lear, Falstaff, Liontes (ostatnia podobno kreacya jego).
 Dramata Goethe’go: Alba, Carlos, Antonio, Mephisto.
 Lessing’a: Riccault, Marinelli i Derwisz.
 Role Schiller’a: Franz Moor, Muley Hassan, Burleigh, Raul, Filipp II, Wallenstein.
 Z Molière’a grał Harpagona, z Moreta Perin’a, z Henryka Kleist’a Hermann’a.
 Z Holter’a: Hansjürga, Bonjour i Henryka (w dramacie „Laur i Kij żebraczy“), z Kotzebue’go: Klingsberg’a, Klinker’a (Epigramm) Lorenza Kindlein’a i t. d.
 Ze współczesnych znaczniejsze role: Molière’a w dramacie Gutzkow’a, Monadelschi u Lanbe’go, i bardzo a bardzo wiele innych.
 Gottschall umieścił wspomnienia o Dawisonie w Gartenlaube, gdyż i w jego dramatach grywał także, równie jak w Hebbel’a, Tempelteis’a, Wolfsohn’a, Meyern’a, Schneiger’a, Nissel’a, Brachvogla, Gerstäcker’a, Mosenthal’a i t. p.

KONIEC.