Strona:PL Jan Neruda - Pieśni kosmiczne i inne.djvu/29

Ta strona została uwierzytelniona.
XI.

Słońcu i nam dan nieba kąt.
Nas zowią planetami.
Wskroś gwiazd jak piasku w głębi mórz,
My tu w gromadzie sami.

Gdy na nas lotu przyjdzie dzień,
Pomkniemy w przestrzeń świata, —
Wnet do sąsiadki zbliżym się,
Lecąc doń aż trzy lata.

— „Alfo Centauri — rzekniem — daj
Odpowiedź nam niejaką.
Słońce się pyta: dziatek moc
Jak ono masz ty taką?

Co do nas — przyznać się aż strach —
Jest w domu nas jak śmieci;
Matka gwiaździarzy zgraję ma,
Co liczą wciąż jej dzieci.