Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 3 201.jpg

XVI. W PIREJSKIM PORCIE.

(Galerya otwarta nad morzem. Kilku młodych Ateńczyków, siedząc i leżąc, rozmawia z Atenogenesem sofistą)^[1].

CHRYZYP.

 ...O bogi!
Zabierzcie sobie tego mędrca, który
Tu zmierza...

HEJTON.

 I jego płaszcz, zszyty
Z samych sentencyj...

ANTYKLEJ.

 Przepraszam, są dziury.

HEJTON.

To nic; załata, nim dojdzie w pół drogi
Do Stoi^[2].

1. Sofiści — sekta filozoficzna (zwalczana przez Sokratesa) w V w. przed Chr.; niektórzy z nich posługiwali się podstępem i wykrętnem rozumowaniem.
2. Stoa (στοά) — gmach w Atenach o jednej ścianie (podcienie) z dachem, wspartym na słupach, gdzie wykładał zasady swojej filozofii o kierunku idealnym Zenon (około 300 przed Chr.); filozofia stoiczna głosiła surowe zasady moralne.