Ta strona została uwierzytelniona.
XXVIII. Z SOBĄ JA NIOSĘ...
...Z sobą ja niosę wroga,
Czy idę z swego proga,
Czy wracam się w mój dom...
Z sobą i przeniewiercę...
A to jest moje serce,
Bijący we mnie grom!
Ono dach na mej strzesie
Burzą swoją rozniesie,
Podpali domu zrąb...
A gdy ucichnie nagle,
Łódź moja zwinie żagle
I w morza pójdzie głąb!
