Strona:PL Maria Konopnicka-Poezye T. 7 137.jpg

Że głowy podnieść nie może od ziemi...
Kiedy myśl jego za ruchem kamienia
Kręci się w kółko, spodlona, zabita;
Gdy wzrok nie widzi prócz pyłu z piaskowca;
Ucho nie chwyta nic prócz żarn łoskotu,
Głos nic nie wyda prócz cichego jęku...
Duch nic nie czuje — nawet udręczenia —
A ciało tylko krwawe krople potu...
Wtedy niewinnym jestże?

SETON. Na Jowisza!
Nie nam to sądzie!
(zwraca się w głąb). Czy wszyscy zebrani?

POSENJA.
(z krzykiem).Jakto! mam umrzeć z tem dzieckiem na ręku?...

SETON.Nie, dziecko możesz pozostawić pani.

ATENAGOR.Wspaniałomyślność wzniosła! godna kata!

POSENJA.Lecz jam mu matką, panie! ono małe, Piersią go karmię!...

SETON. Tem lepiej dla niego;

Nie wyssie z ciebie, nędzna niewolnico,
Podłych, nikczemnych, przewrotnych instynktów. —

POSENJA.
(z obłąkaniem)Tak... ty masz słuszność!... to lepiej dla niego,

Że z głodu zginie jak pisklę bez pierza,